Երբ քաղաքականությունը դադարում է քաղաքականություն լինելուց

Հայաստանի լիբերալ կուսակցությունը, որի միակ հրապարակային գործիչ ու ղեկավար Հովհաննես Հովհաննիսյանը տևական ժամանակ լռում էր, նույնպես միացել է եռյակի շարժմանը, որը վերջնականապես կաբինետային է դարձել, բայց, չգիտես ինչու, անվանվում է համաժողովրդական:

Դեռևս կոմունիստական շրջանից՝ պարոն Հովհաննիսյանը պետական ծառայության ու քաղաքական գործունեության հարուստ փորձ ունի, ու գոնե ես նրան չէի ուզենա տարրալուծել մյուս միացողների մեջ, ովքեր ակնհայտորեն գիտակցված քաղաքական մոտիվներ չունեն: Սակայն հիասթափությունս մեծ եղավ, երբ ծանոթացա լիբերալ կուսակցության առաջնորդի հարցազրույցին, որը, քաղաքական տեսանկյունից, ադեկվատ չէր ու իրականության հետ քիչ առերեսվող:
«Ես, իսկապես, բավական խոր անալիզ անելով, եկա եզրակացության, որ իսկապես այս նոր ձևավորվող համաժողովրդական շարժումն իրականում երկրում կարող է հանգեցնել լուրջ համակարգային փոփոխությունների, և այդ համոզմունքով միացա համաժողովրդական շարժմանը»,- ասում է Հովհաննիսյանը: Առնվազն զարմանալի է, որ փորձառություն ունեցող գործիչը համակարգային փոփոխություններ է ակնկալում դրա սեգմենտներից մեկից ու անտեսում է այն ակնհայտ հանգամանքը, որ ՀՀԿ-ն ու ԲՀԿ-ն հայաստանյան քաղաքական դաշտում գրեթե երկվորյակներ են՝ իրենց արժեհամակարգով, վարքագծով, մենթալիտետով: Կրկնակի զարմանալի է այն հանգամանքը, որ եվրաասոցացումը զարգացման հրամայական համարող քաղաքական ուժի ներկայացուցիչը համակարգային բարեփոխումների ակնկալիք ունի այն ուժերից, որոնք իշխանության հետ համերաշխ՝ երկիրը տանում են դեպի ԵԱՏՄ:
Հարցազրույցի մեկ այլ դրվագում, ԼԿ նախագահը բացահայտում է, որ եռյակին միանալու իր շարժառիթը նույնպես քաղաքական կամ գաղափարական չէ ու մյուս միացողների նման՝ նա ևս զբաղված է կոնկրետ մարդու PR-ով: «Ես այդ շարժմանը միացել եմ նրա համար, որ ամենամեծ վստահությունն ունեմ ԲՀԿ-ի և Գագիկ Ծառուկյանի նկատմամբ: Եթե Գագիկ Ծառուկյանը չլիներ, ես շարժման մեջ չէի մտնի: Հավատացեք՝ ես շատ մեծ վստահություն և հավատ ունենալով, որովհետև խնդիրները, որոնք Գագիկ Ծառուկյանն իր առաջ դրել է, լուծվող խնդիրներ են, իսկ նա էլ մինչև վերջ գնալու է»,-ասում է Հովհաննիսյանը:
Իսկ հարցազրույցի ավարտին, տպավորությունն ավելի տխուր է դառնում, որովհետև ԼԿ նախագահը կարծես ինչ-որ մեկին՝ ընթերցողին, իրեն կամ եռյակին, հեգնում է: «Շարժման մեջ խոր դեմոկրատիա կա»,- ասում է նա ու դադարում ես հարցազրույցը կարդալ, որովհետև դրա մյուս դրվագների արժանահավատությունն արդեն լուրջ կասկածներ է ծնում:

Սուրեն ՍՈՒՐԵՆՅԱՆՑ

Հեղինակի նյութեր

• ԵՄ-ին ինտեգրման մասին «հիշել» են ծեծով
• Փաշինյանի փաստազուրկ պնդումները
• Փաշինյանը Հայաստանը դնում է թուրք- ադրբեջանական աքցանի մեջ
• Փաշինյանը «փա՞յ» ունի...
• Սրբազանի հարցազրույցի մասին
• «Քաղաքական անասնագողություն»՝ Գյումրիու՞մ...
• Վտանգավոր առաջարկություն
• Փաշինյանը միտումնավոր է զոհաբերել Արցախը
• Գյումրին կունենա ամենաանկայուն ու կարճ քաղաքային իշխանությունը
• Փաշինյանի «Իրական Հայաստանը» դեկորատիվ պետության վերածված ադրբեջանական ենթապետությունն է
• Փաշինյանի և ՔՊ-ի դեմքով Հայաստանում վերականգնվել է հին համակարգը
• ՈՒիթքոֆի ուշագրավ հայտարարությունը
• ՈՒղերձ
• Հայաստանը կանգնած է կապիտուլյացիայի շեմին
• Հացադուլը լավ տարբերակ չէ
• Հեղափոխական մոլագարները, որպես կանոն, խեղված պատկերացումներ են ունենում դաշնակցային հարաբերությունների մասին
• Փաշինյանի «բանակը»
• Փաշինյանի «լավատեսության» խաբկանքը
• Փաշինյանի ուրացման հետևանք
• Ինչպես միշտ, մեր «շուստրին» սխալ է հաշվել

Մեկնաբանություններ